اصولگرایان رقابت با دولتی ها را استارت زده اند

9 ماه و چند روز به برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری باقی مانده است و گروه های سیاسی تلاش شان را برای برنده شدن در اردیبهشت 96 شروع کرده اند. گروه وابسته به دولتِ جاری و البته اصولگرایانی که سعی دارند تا وقفه ای 4 ساله به پاستور برگردند هر کدام به راه ها و شیوه های خاص خود متوسل شده اند. اذهان عمومی اما به مانند گذشته نگران تحرکاتی است که با اهداف انتخاباتی انجام می شود و به همین دلیل گاهی "مصلحت عمومی" به حاشیه رانده می شود.

ناصر ایمانی تحلیل گر مسایل سیاسی در گفت و گویی با "شبکه مجازی آستان" با تاکید بر اینکه " نباید بگذاریم که کشور ملتهب شود، ما نباید بگذاریم افکار عمومی که احساس می کنند، تعامل با نظام بین الملل بخشی از مشکلات شان را رفع کرده است، این حس را پیدا کنند که هیچ تغییری به وجود نیامده است، پس توصیه این است جریان هایی که وارد فضای انتخاباتی خواهد شد، مراقب روانِ سیاسی مردم باشند." به سئوالات مطرح شده پاسخ می گوید:

یکی از آسیب ها این است که ورود زود هنگام جریان های سیاسی به فضای انتخاباتی باعث می شود تا مردم دلسرد شوند و به مروز زمان داغی بحث انتخابات کمتر شود که در نهایت نتیجه ای به غیر از کاهش مشارکت نخواهد داشت. البته قابل ذکر است که جناح منتسب به دولت مستقر تحرکات پررنگ تری از رقیبش دارد. این موضوع با توجه به اینکه هنوز یک چهارم از مدت مسئولیت دولت باقی مانده، غیر منطقی و بی سابقه است. همچنین این باعث می شود تا تصمیم گیران کلان هم در بحث مدیریت نتوانند آنطور که باید به فکر اجرای برنامه ها باشند. البته اصولگرایان هم فعالیت خودشان را شروع کرده  و بی توجه به اهمیتِ موقعیتِ دولت، رقابت را با دولتی ها استارت زده اند.

این موضوع کلیتش درست است و اگر مردم به این قضاوت برسند که ترجیحِ سیاسیون پیگیری منافع گروهی است تا دغدغه عمومی، با یک احساس زدگی و بی اعتمادی و بی علاقگی نسبت به سرنوشت کشور مواجه می شوند که اصلا حالت خوبی نیست. اما این را هم باید در نظر داشت که نمی توان توقع داشت که نسبت به ناهنجاری ها واکنشی نشان داده نشود. اینکه انتظار داشته باشیم، نقادی به محاق برود، انتظاری غلط است. نقد کردن و بحث کردن از نشانه های پویایی هر جامعه است. اما مردم اگر احساس کنند گروه های مدافع و منتقد بدون توجه به آرامش جامعه و مصلحت نظام، حرف های خود را می زنند تا منفعت سیاسی شان را دنبال کنند، بی اعتماد می شوند و مسلم است که بی اعتمادی سمی است که لایه به لایه های کشور را با تهدیدهایی جدی روبرو خواهد کرد.

تلاش برای تمدید دولت یا تغییر دولت امری طبیعی و مرسوم است. همانطور که در سال 88 اصلاح طلبان با معرفی دو کاندیدای قدر دنبال تغییر احمدی نژاد بودند، الان هم عده ای تغییر روحانی را در دستور کار دارند و همانطور که احمدی نژاد دنبال ماندن در پاستور بود، روحانی هم همین را هدف قرار داده است. اما این دلیل نمی شود که "تخریب" به عنوان ابزاری برای رسیدن به آنچه می خواهیم، مورد استفاده قرار بگیرد. نه دولت می تواند کارهایش را بزرگنمایی کند و نه منتقدان اجازه ندارند که سیاه نمایی کنند و از جاده انصاف و عدالت و اخلاق خارج شوند. همچنین دولت هم باید مراقب باشد تا کاری نکند که منتقدین به تخریب چی بودن تغییر وجهه بدهند. اگر غیر از این عمل شود، افکار عمومی اینطور نتیجه¬گیری خواهد کرد که هدفِ سیاسیون تکیه بر اریکه قدرت است که در چنین شرایطی نسبت به همه ذهنیت بدی پیدا می کنند.

اینکه باید در راستای حفظ مناف علی همیشه چارچوب منطق را رعایت کنیم و کشور همواره در وضعیت فوق العاده ای قرار دارد. به همین دلیل در همه انتخابات یکی از نکته هایی که قطعا باید مد نظر منتقدین باشد، این است که مصلحت را نادیده نگیرند. البته منتقدین هم این را می گویند که دولت پساتحریم را نمی تواند به خوبی مدیریت کند و از منظر پساتحریم نقد می کنند و به زعم شان دنبال تغییر هستند تا بلکه بتوانند بر مشکلات فایق آیند. 

حتما. ما نباید بگذاریم که کشور ملتهب شود، ما نباید بگذاریم افکار عمومی که احساس می کنند، تعال با نظام بین الملل بخشی از مشکلاتشان را رفع کرده است، این حس را پیدا کنند که هیچ تغییری به وجود نیامده است، پس توصیه این است جریان هایی که وارد فضای انتخاباتی خواهد شد، مراقب روانِ سیاسی مردم باشند.

منبع:آستان