فاصله اندازی بین مردم و امام خمینی(س) علت تبعید به نجف اشرف

حضرت امام (س) وقتی که به خان نص وارد شدند نماز ظهر را در آنجا اقامه کردند. سپس یکی از طلاب به عنوان خیر مقدم سخنرانی کرده و اشعاری را در تجلیل از آن بزرگوار خواند. سپس آن بزرگوار از همه استقبال کنندگان تشکر فرمودند. آقای شیخ نصرالله خلخالی خانه ای را در حوالی شارع الرسول جهت اقامت امام اجاره کرده بودند. آن حضرت در بدو ورودشان به نجف به زیارت حرم مطهر حضرت امیر(ع) شتافته و سپس در آن خانه اقامت کردند.

پدیده انقلاب اسلامی که در دهه های چهل و پنجاه شمسی و به دست میلیون ها ایرانی و با رهبری امام خمینی(س) شکل گرفت و به پیروزی رسید، رخدادی منحصر به فرد در تاریخ سرزمین ماست که سازندگانش هزاران هزار خاطره از فراز و فرود آن به حافظه سپرد ه اند و چنانچه آن خاطرات از سینه ها به صحیفه ها منتقل گردد بخش بزرگی از تاریخ انقلاب اسلامی متولد شده است. تاریخی که شنیدنش لذت بخش و آموزنده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آستان،23مهرماه سالروز ورود امام خمینی(س) به نجف اشرف است. حضرت امام خمینی در 23 مهر ماه سال 1344 در میان استقبال پرشور مردم وارد نجف شدند. 

علت تبعید امام به نجف

شاه برای این که در بین امام راحل و مردم فاصله بیندازد و مردم را به سکوت بکشاند، شایعه انداخت که می خواهند آقای خمینی را به نجف بفرستند. در آن زمان رژیم قبل از انجام دادن کاری آن را به صورت شایعه پخش می کرد تا از افکار عمومی مطلع شود. شاه پس از پخش شایعه احساس کرد که افکار عمومی مساعد است و او می تواند مردم را به سمت خود کشانده و ما بین آن ها و امام فاصله ایجاد نماید. البته رژیم می دانست که هر گاه مرجعیت جهان تشیع از ایران به نجف منتقل شود، در ایران میدان ترک تازی برای دولتمردان باز خواهد شد. چنان که روزی صریحاً کندی به شاه گفته بود که وجود آیت الله بروجردی مزاحم کارهای ما است.

بنابر این حکومت پهلوی سریعاً تصمیم به تبعید امام خمینی(س) به عراق گرفت. در آن دوره بعضی از آقایان روحانی چون مرحوم آیت الله شیخ نصرالله خلخالی که در دستگاه حاکمه ایران و عراق نفوذ داشتند، بیشترین حمایت را از امام  راحل نمودند. آقای خلخالی بعد از سپری شدن 10- 8 سال از اقامت امام راحل در نجف، نقل می کردند که سفیر وقت ایران در عراق من را خواست و گفت: آماده باشید، می خواهیم آقای خمینی را به نجف بیاوریم. من گفتم: چطور شد این تصمیم را گرفتید؟ پاسخ داد: این تصمیم را شخص اعلیحضرت خود گرفته اند و شخصاً با من صحبت کرده و دستور دادند که مقدمات کار را فراهم کنم.

با توجه به آنچه گفته شد، امام در بدو ورود به عراق به مدت یک ماه در کاظمین و سامرا و کربلا اقامت کرده و در این مدت به مطالعه اوضاع و احوال حوز ه ها عراق و همچنین زیارت عتبات پرداختند. آن بزرگوار پس از سپری شدن یک ماه به نجف عزیمت فرمودند.

مشکلات موجب گردید که امام به مدت یک سال در مسائل سیاسی وارد نشوند و تنها به یک بحث اخلاقی با عنوان جهاد اکبر یا مبارزه با نفس اکتفاء فرمودند. از این فرصت حکومت شاه استفاده کرده و شایع نمود که آقای خمینی مأیوس و خسته شده و مبارزه را رها کرده است و اکنون معتقد است که تنها باید به درس پرداخت.

استقبال  در عراق

علمای بسیار برجسته و نامدار در حوز ه های کاظمین و سامرا حضور نداشتند و تنها اساتید سطح به تعلیم اشتغال داشتند. آقای سید اسماعیل صدر (برادر آیت الله سید محمدباقر صدر) در کاظمین شاخص تر از دیگران بود. ایشان استقبال شایسته ای از امام کرد. در آن روزگار مرحوم شیخ نصرالله خلخالی نماینده حقوقی مرحوم آیت الله بروجردی در عراق بوده و سرپرستی طلاب را بر عهده داشتند. ایشان فردی ثروتمند و تاجر بودند و حسینیه آیت الله بروجردی را در کربلا و کاظمین و سامرا سرپرستی می نمودند و پس از فوت آیت الله بروجردی، کارگزار مرحوم آیت الله سید عبدالهادی شیرازی گردیدند. ایشان در زمانی که امام وارد عراق شدند، در کاظمین و سامرا و کربلا برای آن بزرگوار خانه ای اجاره کردند. حضرت امام در سامرا و کربلا نماز جماعت برگز ار کردند که عده ای از طلاب و زائران در آن شرکت می نمودند. 

آن بزرگوار در آغاز ورود به کربلا در پشت بام حسینیه آیت الله بروجردی، اقامه نماز جماعت فرمودند. سپس با اصرار زیاد آقای [سید محمد] شیرازی  که از طلاب و وارث مرحوم آقای سید مهدی شیرازی بود به مدت یک هفته به جای ایشان در صحن بزرگ حضرت سیدالشهداء اقامه جماعت فرمودند. اما بعد از چند روز معلوم شد که آقای شیرازی قصد بهره برداری سیاسی دارد. این بود که آن حضرت نماز جماعت صحن بزرگ را تعطیل کرده و به جای او امامت نکردند. در مدت اقامت امام در کاظمین و سامرا و کربلا، علما و مردم کوچه و بازار به دیدار ایشان می آمدند و امام نیز به بازدید همه آن ها می رفتند.

منبع:پرتال پژوهشی و اطلاع رسانی امام خمینی(س)