جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع کارکنان سازمان مرکزی تعاون روستایی (احیای کشاورزی)

اهم بیانات:

‏‏ اگر ما بخواهیم هی بنشینیم بگوییم ما چه کار می کنیم، چه کار می کنیم، چه‏‎ ‎‏کار کردیم، و واقع مطلب این باشد که کاری انجام ندهیم، این همان دستگاه سابق است؛‏

‏‎ همان گول زدن مردم و همان آشفتگیها. امروز احتیاج به عمل است؛ نه به قول. ما باید‏‎ ‎‏همه عمل بکنیم. و مهمترین عملی که باید در ایران انجام بگیرد قضیۀ احیای کشاورزی‏‎ ‎‏است؛ بعد از اِماته و مُردنش.‏

می توانیم خودمان‏‎ ‎‏سرپای خودمان بایستیم و مملکتمان را اصلاح بکنیم؛ لکن باید آن کم کاری های سابق و‏‎ ‎‏آن بی کاری های سابق، آن اداره نشستن سابق و هیچ کار نکردن ها، این حال از بین برود.‏‎ ‎‏یک ادارۀ عریض و طویلی برای یک امری که هیچ احتیاجی به آن نیست؛ یا برای امری‏‎ ‎‏که با ده نفر می شود اداره کرد، پانصد نفر می نشانند آنجا حقوق می دهند! بیخودی!‏‎ ‎‏شکست مملکت ما از این امور است. افراد را هم تنبل بار آوردند که دیگر کار کردن‏‎ ‎‏برایشان مشکل است. همان بنشینند توی ادارات و سیگار بکشند! دیگران هم این طور‏‎ ‎‏بار آمده اند. کشاورزیمان هم به هم خورده است. همه چیزمان الآن به هم خورده است.‏‎ ‎‏باید با همّت، دست به هم بدهیم تا اینکه این امور را اصلاحش بکنیم.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۳۶۳ - ۳۶۶


خبرنگار: مهدیه شایگان