نجف اشرف، ۱۳۵۸_ هشدار به روحانیون حوزه نجف نسبت به برداشت های غلط از احکام اسلام

اهم بیانات:

همان طوری که قوای جسمانیۀ‏‎ ‎‏انسان وقتی که پیرمرد شد ضعیف می شود، قوای فکری، قوای روحی، قدرت بر‏‎ ‎‏عبادات، حال عبادت هم... همۀ اینها در جوانی قوّت دارد؛ ولهذا من کراراً عرض کردم‏‎ ‎‏به آقایان که شما حالا  که این نعمت را دارید، نعمت جوانی را دارید، این را قدرش بدانید‏‎ ‎‏و هدر ندهید این نعمت را ... انسان جوان من نمی گویم که تفریح نداشته باشد، من عرض‏‎ ‎‏نمی کنم که همه اش مشغول باشد؛ من عرض می کنم که اوقاتش تقسیم باشد و قسم‏‎ ‎‏مهمش برای تحصیل.

انسان ـ این موجود که عصارۀ همۀ خلقت است ـ جنبه های‏‎ ‎‏مختلف، ابعاد مختلف، شئون مختلف دارد. ‏‏[‏‏از‏‏]‏‏ جنبه ای با نباتات شریک است: ‏‎ ‎‏همان طور که نموّ آنها به آب است و یک غذایی از زمین، نموّ انسان هم مثل نباتات دیگر‏‎ ‎‏از زمین است و از برکات‏‏[‏‏ی‏‏]‏‏ که خدای تبارک و تعالی داده است. و جنبۀ حیوانی هم مثل‏‎ ‎‏سایر حیوانات دارد: چشم و گوش و کذا و کذا و ادراکات جزئی، و اینها هم مشترک است‏‎ ‎‏با سایر حیوانات. و بالاتر از این هم ـ البته در حیوانات هم ضعیفش هست ـ یک مرتبۀ‏‎ ‎‏مثالی‏‎ انسان دارد که در آنجا زایدِ بر این مطالب حیوانی چیزهایی هست. و‏‎ ‎‏یختصّ الانسان به تعقل و به یک معنویت و یک «تجرد باطنی» که سایر حیوانات این‏‎ ‎‏مرتبۀ تعقل و مرتبۀ «تجرد نفسانی» را ندارند.

همان‏‎ ‎‏طوری که سیاست مملکتی دارد اسلام، و بسیاری از احکامش احکام سیاسی است، یک‏‎ ‎‏احکام معنوی دارد؛ یک حقایق هست، یک معنویات هست. چیزهایی که در رشد‏‎ ‎‏معنوی انسان دخالت دارد، احکام بر آن هست؛ چیزهایی که در تربیت معنوی انسان‏‎ ‎‏هست، بر آن احکام هست؛ و در مرتبۀ پایین ترش هم که مرتبۀ اخلاق باشد، احکام‏‎ ‎‏اخلاقی دارد. ـ عرض می کنم که ـ تربیتهای اخلاقی می کند اسلام. در مرتبۀ معاشرتش هم‏‎ ‎‏که هست، با هرکس معاشر باشد، حکم دارد اسلام. خودش ـ فی نفسه ـ احکام دارد،‏‎ ‎‏خودش با عیالش احکام دارد، خودش با اولادش احکام دارد، خودش با همسایه اش‏‎ ‎‏احکام دارد، خودش با هم محله اش و جارش احکام دارد.

باورشان آمده است آقایان به اینکه اسلام با سیاست جداست.‏‎ ‎‏این یک احکام عبادی است که بین خودش است و خدا. شما بروید توی مسجدتان و هر‏‎ ‎‏چه می خواهید دعا کنید، هر چه می خواهید قرآن بخوانید، حکومتها هم به شما کار‏‎ ‎‏ندارند. اما این اسلام نیست. اسلام در مقابل ظَلَمه ایستاده است؛ حکم به قتال داده، حکم‏‎ ‎‏به کشتن داده است. در مقابل کفار و در مقابل متجاسرین و کسانی که ‏‏[‏‏طاغی‏‎ ‎‏]‏‏هستند ‏‏احکام دارد. این همه احکام در اسلام نسبت به اینها هست، این همه احکام ـ حکم به‏‎ ‎‏قتال، حکم به جهاد، حکم به اینها هست؛ اسلام از سیاست دور است؟! اسلام فقط تو‏‎ ‎‏مسجد رفتن و قرآن خواندن و نماز خواندن است؟! این نیست؛ این احکام را دارد و باید‏‎ ‎‏این احکام هم اجرا بشود. ‏

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۲۱۷ - ۲۳۱