رژیم صهیونیستی در عرصه بین الملل

به گزارش آستان،از بدو تاسیس رژیم صهیونیستی در سال 1948 یکی از مهم ترین استراتژیهای این رژیم ارتباط با سایر کشورها بوده است ،  احاطه این کشور از سوی کشورهای عربی و ترس از اجماع اعراب برای نابودی آن ، رهبران این رژیم را بر آن داشت تا با روشهای گوناگون به برقراری ارتباط با سایر کشورها بپردازند .

 با توجه به این که آمریکا و انگلیس در درجه اول و سایر کشورهای غربی در درجه دوم حامیان این رژیم قرار داشتند ، تمرکز رهبران این رژیم بر ارتباط با سایر کشورها که عموما کشورهای جهان سوم محسوب می شدند بود ، اسراییل در اجرای این استراتژی اهداف زیادی را مد نظر داشت که مهم ترین آن عبارتند از :

1-استفاده از آرای کشورهای جهان سوم در مجامع بین المللی 

2-جذب مهاجران یهودی از سایر کشورهای جهان 

3-تسلط بر شاهراه های مهم و حیاتی جهان چون تنگه باب المندب 

4-جذب نخبگان و اندیشمندان کشورهای جهان سوم 

5-نفوذ در آرا و عقاید رهبران سیاسی جهان سوم و جلوگیری از ایجاد یک بلوک ضد صهیونیستی علیه خود 

6-جلوگیری از رشد تفکرات اسلامی

7-جلوگیری از رشد و گسترش نفوذ جمهوری اسلامی ایران

در اجرای این سیاست رهبران رژیم اشغالگر قدس از روشهای مختلفی استفاده کردند که در نهایت باعث شد تا طی 60 سال گذشته نه تنها این رژؤیم غاصب و ساحتگی از بین نرود که به عامل اجرای سیاستهای کاخ سفید در منطقه خاورمیانه تبدیل شود .

اسراییل با بهره برداری از مشکلات و چالشهای درونی کشورهای جهان سوم مخصوصا کشورهای مسلمان طی 60 سال گذشته نه تنها منفوریت سالهای اولیه تاسیس خود را از بین برده  که بسیاری از سران خود فروخته کشورهای عربی در راه برقراری ارتباط با این رژیم پوشالی از یکدیگر سبقت بگیرند ، از سوی دیگر این رژیم با بهره برداری از منابع غنی کشورهای فقیر و تبدیل این مواد به محصولات صنعتی توانسته بخش زیادی از نیازهای مالی و اقتصادی خود را بر طرف کند سطح تعاملات اقتصادی این رژیم با کشورهای فقیر به گونه ای است که همیشه برنده اصلی اسراییل می باشد .

در جهت شناساندن روشهای استعماری این رژیم در قبال کشورهای فقیر و نحوه ارتباط و پشتیبانی کشورهای غربی از آن، سایت آستان قصد دارد طی سلسله مقالاتی به بررسی و تبیین اهداف و روشهای ارتباطی این رژیم با کشورهای جهان بپردازد ، در ابتدا کشورهای افریقایی سپس خاورمیانه ، اروپا ، آمریکای لاتین و سپس شرق آسیا مورد بررسی قرار خواهد گرفت .

نویسنده : عبدالله عبادی