آیت الله سید حسن خمینی: در کنار دینداری باید به اخلاق هم توجه کنیم

آیت الله سید حسن خمینی مراسم نکوداشت محمدجواد حجتی کرمانی تأکید کرد: دینداری کار مهمی است، اما انسان قبلش باید در درون خود ویژگی های بزرگ اخلاقی را ایجاد کند. به نظر من آقای دعایی و آقای حجتی کرمانی شاهدان خیلی خوبی برای سخنان من هستند. انقلابی بوده اند، اما چون جوهره وجود آرام، مهربان و پاکی داشتند، دینداری و انقلابی گری آنها بعد از وقوع به یک مهربانی بیشتر و یا به تعبیری به صفایی منجر شده است.

 مراسم نکوداشت حجت الاسلام و المسلمین محمدجواد حجتی کرمانی در موسسه اطلاعات با حضور آیت الله  سید حسن خمینی برگزار شد.

به گزارش آستان ، آیت الله سید حسن خمینی در این مراسم حجتی کرمانی را یکی از یاران کم نظیر انقلاب دانست و گفت:  یاد مرحوم آقای دعایی را در روزنامه اطلاعات گرامی می داریم. من اولین بار است بعد از رحلت ایشان، غیر از مراسم نماز و تشییع پیکر، به روزنامه می آیم و حضور در مجموعه ای که ما را یاد ایشان می اندازد، خیلی تلخ و شکننده است. از خداوند برای آن بزرگوار هم طلب غفران و رضوان واسع می کنیم.

یادگار امام با اشاره به اینکه این دو بزرگوار عاشق و دیندار بودند، افزود: یکی از فلاسفه معاصر تعبیر لطیفی دارد که می گوید، دین هرکسی را هرچه هست، همان گونه «تر » می کند؛ انسان ها وقتی دیندار می شوند اگر خشن باشند خشن تر می شوند، مهربان باشند مهربان تر می شوند، قدرت طلب باشند قدرت طلب تر می شوند و بخشنده باشند بخشنده تر می شوند. یعنی دین مثل ذره بینی است که انسان ها در زیر آن بزرگ تر می شوند.

وی ادامه داد: این همان نکته ای است که به ما می آموزد در کنار دینداری باید به اخلاق هم توجه کنیم. البته ممکن است کسی بر من خرده بگیرد که اخلاق خود یکی از ارکان دین است. درست است ولی شاید معنای فی الاهم دارد؛ ما باید به ساختن وجود خودمان بیشتر از آنچه که نامش را شریعت می گذاریم، توجه کنیم. البته مغالطه معروفی وجود دارد که «می بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری مکن»؛ خیر، نه میر بخور، نه منبر بسوزان و نه مردم آزاری کن!

آیت الله سید حسن خمینی یادآور شد: در زمان ناصرالدین شاه، یا فتحعلی شاه، به مرحوم میرزای قمی نامه ای می نویسند و می گویند اعلی حضرت وقتی روزه می گیرند اعصابشان به هم می ریزد و ممکن است حکم قتل بدهند، اگر اجازه بدهید ایشان روزه نگیرند که تزاحم پیش می آید؛ ایشان نوشته بود که اعلی حضرت روزه بگیرند و عصبانی هم نشوند. اگر نمی شود، پست اعلی حضرتی را بدهند به یک نفر دیگری که عصبانی نشود!

سید حسن خمینی تأکید کرد: دینداری کار مهمی است، اما انسان قبلش باید در درون خود ویژگی های بزرگ اخلاقی را ایجاد کند. به نظر من آقای دعایی و آقای حجتی کرمانی شاهدان خیلی خوبی برای سخنان من هستند. انقلابی بوده اند، اما چون جوهره وجود آرام، مهربان و پاکی داشتند، دینداری و انقلابی گری آنها بعد از وقوع به یک مهربانی بیشتر و یا به تعبیری به صفایی منجر شده است.

وی افزود: روزنامه اطلاعات همیشه انسان را به یاد خاطراتی از مرحوم آقای دعایی می اندازد. چرا ایشان تا این اندازه در روابط با انسان ها تابع همین نکته بود؟ برای اینکه در وجودش جوهره ای را ساخته بود. کم هم اذیت نشده بود، اما این دینداری او را به یک نقطه بسیار پررنگ تری از صفا و صمیمیت رسانده بود.

یادگار امام در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در جایگاه مرحوم آقای دعایی و همچنین آقای حجتی، یک نکته ای را باید اشاره کرد و آن اینکه زبان مبارزین روزهای انقلاب و روزهای سخت، زبان تلخی است؛ چون این طیف شجاعت لازم برای گفتن حرف هایشان را دارند و اگر قرار بود شجاع نباشد انقلابی نمی شدند. به همین جهت در روزهایی که ما احیانا نپسندیم، ممکن است زبان تلخی پیدا کنند. این ارزشمند است؛ حضرت امام تعبیری دارند و می گویند انتقاد و بلکه تخطئه از الطاف خفیه الهی است؛ البته انتقاد برای اصلاح و نه برای مچ گیری و کینه ورزی و از بین بردن، برای ساختن.

وی افزود: ما که در دل کسی نیستیم که نیت خوانی کنیم. اگر قرار بود این طیف امثال آقای حجتی آرام بنشینند، روزی که همه آرام بودند اینها هم آرام بودند. ضمن اینکه البته صد درصد آن صفا و نگاه توأم به آینده و سازنده شان را دارند، اما طبیعی است نسلی هستند برآمده از شرایطی که دلشان می سوزد و اگر زبان تلخ و گزنده ای هم دارند، ریشه در واقعیت هایی دارد که آنها را به اینجا رسانده است.