آیت‌الله العظمی سبحانی: احیاء «آثار» امام، احیاء «راه و رسم» اوست

آیت‌الله العظمی سبحانی در پیامی به همایش نکوداشت وکلای شرعی امام خمینی(ره) تاکید کرد: احیاء آثار امام به صورت گسترده، احیاء فکر و اندیشه راه و رسم اوست. خوشبختانه در این موضوع کارهاى خوبى انجام گرفته است فقط یک موضوع باقى مانده و آن آثار ادبى ایشان است.

به گزارش آستان، متن کامل پیام بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

وکالت در امم پیشین و أعصار ائمه(علیهم السلام)و مراجع عظام

وکالت یک پدیده اجتماعى است چه بسا إنسان قادر به انجام کارى نیست، ناچار است وکیل بگیرد که از جانب او کار را انجام دهد ولذا فقهاء آن را چنین تعریف مى کنند: الوکالة «استنابة فی التصرف».

روى این اساس آیات قرانى حاکى از آن است که وکالت در امم پیشین نیز وجود داشته است. مثلاً اصحاب کهف آنگاه که بیدار شدند احساس گرسنگى کردند، یکى از انها خطاب به دیگران کرد و گفت: (فَابْعَثُوا أَحَدَکُمْ بِوَرِقِکُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِینَةِ). همچنین حضرت یوسف به برادران خود گفت: (اِذْهَبُوا بِقَمِیصِی هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِی).

پدیده وکالت در زندگى امامان بالاخص از دوران امام کاظم (علیه السلام) تا حضرت مهدى (علیه السلام)کاملاً چشم گیر است و ما نام برخى از وکلاى آنان را یادآور مى شویم:

1. وکلاى امام کاظم (علیه السلام): عبداللّه بن جُندب، یونس بن یعقوب.

2. وکلاى حضرت رضا (علیه السلام): صفوان بن یحیى، و یونس بن عبداللّه.

3. وکلاى امام جواد(علیه السلام): ذکریا بن آدم قمى و على بن مهزیار.

4. وکلاى امام هادى (علیه السلام): أیوب بن نوح وأبو علی بن راشد.

5. وکلاى امام حسن عسکرى (علیه السلام): أحمد بن إسحاق اشعرى قمى، إبراهیم بن مهزیار.

وکلاى ناحیه مقدسه: چهار نفر که همگى معروفند و برخى از آنها وکیل حضرت عسکرى نیز بودند.

این پدیده اجتماعى در میان مراجع نیز حاکم بود، مراجع پیشین انجام کارهایى را به افراد مورد وثوق مى سپردند تا امور دینى به صورت کامل انجام گیرد.

وکلاى حضرت امام خمینى (قدس سره) بر دو نوعند: گروهى وکیل اند و گروهى مجاز. ایشان در مورد اعطاء وکالت یا اجازه اخذ وجوه کمال احتیاط را داشت تا دو نفر کسى را توثیق نکنند اقدام نمى کرد. اکنون گروهى از این افراد در گذشته اند و گروهى در قید حیات هستند. این نشست براى احیاء این بخش از زندگى استاد محترم است که بسیار مغتنم مى باشد.

احیاء آثار امام به صورت گسترده، احیاء فکر و اندیشه راه و رسم اوست. خوشبختانه در این موضوع کارهاى خوبى انجام گرفته است فقط یک موضوع باقى مانده و آن آثار ادبى ایشان است که بخشى از آنها در موالید ائمه سروده شده و قسمتى داراى روح عرفانى و الهى است، این دیوان ایشان در دست نیست، گویا، در حال حیات ایشان در قم مورد دستبرد قرار گرفته است.

ما این نشست را بر پدید آورندگان و شرکت کنندگان محترم تبریک گفته و موفقیت همگان را از خداوند متعال خواهانیم.