مدرسه فیضیه قم؛ ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع هزاران تن از بانوان قم

اهم بیانات:

- وظیفه زن ها انسان سازی است. اگر زنهای انسان ساز از ملتها گرفته بشود، ملتها به شکست و انحطاط مبدّل خواهند شد. شکست خواهند خورد، منحط خواهند شد. زنها هستند که ملتها را تقویت می کنند، شجاع می کنند.

- ما می خواهیم زن به مقام والای انسانیت خودش باشد نه ملعبه باشد، در دست مردها باشد، در دست اراذل باشد! زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد.

- [ در رژیم سابق ] بانوان ما را ملعبه کردند، بانوان ما را مثل عروسکها کردند. بانوان ما جنگجو بودند، اینها خواستند ننگجو باشند! و خدا نخواست.

- زنها نباید ملعبه دست جوانهای هرزه بشوند. زنها نباید مقام خودشان را منحط کنند و خدای نخواسته بَزَک کرده بیرون بیایند و در انظار مردم فاسد قرار بگیرند. زنها باید انسان باشند. زنها باید تقوا داشته باشند. زنها مقام کرامت دارند، زنها اختیار دارند، همان طوری که مردها اختیار دارند.

-  زنها گمان نکنند که این مقام زن است که باید بَزک کرده بیرون برود با سرِ باز و لخت؛ این مقام زن نیست، این عروسک بازی است نه زن! زن باید شجاع باشد، زن باید در مقدّرات اساسی مملکت دخالت بکند. زن آدم ساز است، زن مربی انسان است.

- زنهایی که می خواهند ازدواج کنند، از همان اول می توانند اختیاراتی برای خودشان قرار بدهند که نه مخالف شرع باشد و نه مخالف حیثیت خودشان. می توانند از اول شرط کنند که اگر چنانچه مرد فساد اخلاقی داشت، یا با زن بد زندگی کرد، یا با زن بدخُلقی کرد؛ وکیل باشند در طلاق. اسلام برای آنها حق قرار داده است.

 ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۲۹۹ - ۳۰۲