اگر مشارکت سیاسی و فعالیت اقتصادی حضرت فاطمه(س) نبود، حق مشارکت و تعیین سرنوشت ابتر می‌ماند

به گزارش آستان،بزرگداشتِ زهرای اطهر(س) در روز میلادش برای ما شیعیانی که معنای انسانی و معرفت رحمانی را در عصر حاضر می‌جوییم، فرصتی ممتاز برای تفکر دربارة ابعاد متنوع و متکثر آن وجود متعالی است... اهمیت نمادین این ایام مناسبتی مغتنم است؛ آن هم در زمانه‌ای که نیاز به پالایش فکری و پیرایش ذهنی از خرافات و تحجراتی که بزرگان و برگزیدگانی چون آن حضرت را احاطه کرده است، نیازی عینی و جدی است.

آغازین روزهای سال نو را در حالی جشن گرفته‌ایم که عطر شکوفه‌های بهاری با عطر یاسی که از پس قرن‌ها و فاصله‌ها همچنان تازه و پر طراوت احساس می‌شود، مشام جامعة امروز ما را مملو از عشق و امید ساخته است. زادروز دردانة پیامبر اعظم(ص) به‌راستی بزرگداشت بانویی است که عمر کوتاه اما پربارش، سراسر خروش و خیزش در تکریم انسان و انسانیت بود. او که با تأسی از سیرة نبوی و سنت رحمانی، الگویی برجسته و بایسته از زنِ آرمانی مسلمان پیش روی جامعة بشری می‌گذارد و منبعی معنابخش برای نسل‌های متمادی زنان و البته تمام انسان‌ها تلقی می‌شود. 

 بزرگداشتِ زهرای اطهر(س) در روز میلادش برای ما شیعیانی که معنای انسانی و معرفت رحمانی را در عصر حاضر می‌جوییم، فرصتی ممتاز برای تفکر دربارة ابعاد متنوع و متکثر آن وجود متعالی است. هرچند بهره‌گیری از ظرفیت‌های متعدد نهفته در این شخصیت مبارک، محدود به روزهای میلاد و وفاتش نیست‌ و بازخوانی وجوه متمایز آن حضرت نمی‌تواند و نباید محدود به زمان و زمینه‌ای خاص باشد، اما اهمیت نمادین این ایام مناسبتی مغتنم است؛ آن هم در زمانه‌ای که نیاز به پالایش فکری و پیرایش ذهنی از خرافات و تحجراتی که بزرگان و برگزیدگانی چون آن حضرت را احاطه کرده است، نیازی عینی و جدی است.

شناختن و شناساندنِ روایت‌هایی عقلانی و عاطفی سازگار با درک امروزی و هنجاری، رسالتی راستین است تا عمل و ایثارگری سرشناسان مذهبی و ملی در جان نسل‌های متمادی تثبیت و تقویت شود. آن انحصار و انجمادی که برخی کوته‌اندیشان و نزدیک‌بینان کوشیده‌اند پیرامون سیمای تاریخی این بانوی مستقل و سرنوشت‌ساز بکشند و اهمیتِ وجودی ایشان را به حیطه‌هایی خاص محدود کنند، نه تنها با واقعیت‌های تاریخی سازگار نیست، بلکه مانع از استمرار ارتباطی سازنده میان نسل امروز با این چهرة الهام‌بخش است و ظلم تاریخی دیگری بر آن حضرت و دوستدارانش خواهد بود.

زنگارهای زشت و آلوده به تحجر و تعصب اگر زدوده شوند، غبارهای جعلی و غلوهای تاریخی اگر کنار روند، چهره‌ای آشنا و عمیق، باورپذیر و نزدیک از حضرت فاطمه زهرا (س) بیش از هر زمان دیگری ظرفیت‌ساز و انگیزه‌بخش خواهد بود. تکریم آن عقیلة صفیه، تجلیل مکرر از کرامت انسانی است که با تاکید بر انسان بودنش، زن بودنش، دختر بودنش، همسر بودنش و مادر بودنش می‌بایست محترم و معتمد و مرجع باشد.

بزرگداشتِ زهرای مطهره(س) ترویج اخلاق و تضمین انصاف و تصریح بر عدالت است. اصراری است بر کوشش‌های سنجیده‌ای که سهیم شدن زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی و اقتصادی را طلب می‌کند و عزمی راسخ برای برآوردن درخواست‌ها و همّی عاجل برای فراهم دیدن فرصت‌ها و امکانات عادلانه را طلب می‌کند تا تمامی منابع انسانی این جامعه و نه فقط نیمی از آنان در قدرت و ثروت سهیم باشند.        

به یاد آوریم که اگر مشارکت سیاسی و فعالیت اقتصادی حضرت فاطمه(س) نبود، حق مشارکت و تعیین سرنوشت ابتر می‌ماند. فراموش نکنیم که ایستادگی و آزادگی آن حضرت بر حقانیت و عدالت، مخالفت با غصب خلافت، حصر امامت و مصادرة فدک نه در خفا که در مرعی و منظر عموم بود. ایشان به یک معنا، نخستین کسی بود که در دوران پساپیامبر در برابر ظلم آشکار ساکت نماند و پس از چندین بار تلاش و پیگیری برای بازپس­‍‌­‌­گیری زمین اهدایی پدر بزرگوارشان و احقاق حق مالکیت خصوصی خود در مسجد النبی(ص) حاضر شد و خطبه‌ای ماندگار ایراد کرد. هم ایشان بود که شجاعانه از کنار زدن مصرحات قرآنی و عهدشکنی اصحاب برای مهاجران و انصار سخن گفت تا در دوران پس از پیامبر(ص) با کلام قاطع و حضور بی‌تخفیف خود، لرزه بر اندام تحجرگرایان و واپس‌خواهان بیاندازد و سنتی فاطمی را در جریدة عالم به یادگار گذارد که پس از او با امامت علوی و نهضت عاشورایی ادامه یافت.

حضور موثر در عرصة عمومی و مواجهة منطقی با خلیفة اول در منظر مردم و استدلال مفصل ایشان در تبیین حکمرانی خوب و تکریم حقوق خصوصی، جلوه‌ای بارز از شخصیتِ شاخصِ یک زن مسلمان را ترسیم می‌کند که اثرگذار و هدفمند به قصدِ بهبود و بهسازی جامعة خود و تحول در احوال زمانة خود می‌کوشد. بازخوانی و بازنمایی این چهرة انسانی و اجتماعی، ضرورتی جدی پیش روی همة ماست که سودای سازندگی و آبادانی در سر داریم و توسعة متوازن و همه‌جانبة ایران اسلامی‌مان را با اتکای به تدبیر و تفکر خواستاریم. آن هم در سالی که به تعبیرِ دقیقِ مقام معظم رهبری التزام به مبانی اقتصاد مقاومتی و اقدام موثر به منظور تحقق سیاست‌های آن، مورد تاکید موکد است تا ایران اسلامی با بهره‌مندی از تمامی استعدادهای سرشار معنوی و مادی خود و مهم‌تر از همه، به پشتوانۀ برخورداری از نیروی انسانی متعهد و کارآمد، اقتصادی متکی به دانش وفناوری، عدالت بنیان، درون‌زا و برون‌گرا، پویا و پیشرو را محقق سازد و الگوئی الهام‌بخش از نظام اقتصادی اسلامی را عینیت بخشد.

نوروز امسال در تقارنی میمون و مبارک با هفتة بزرگداشت مقام زن و میلاد حضرت زهرا (س) و رهبر کبیر انقلاب اسلامی را به فال نیک می‌گیریم و به زندگی‌بخشی بهار طبیعت و معنابخشی میلاد طهورای پیامبر(ص) امید می‌بندیم و از خدای بزرگ می‌خواهیم تا نیک‌اندیشی و نرم‌گویی را در پندار و گفتارمان جاری سازد و نوزایی در اندیشه و گشودگی در اعمال‌مان را محقق گرداند. باشد که این سال نیک که آغاز و انجامش معطر به رایحة خوشِ ریحانة فاطمی است، مقام زن بیش از گذشته درک و خواسته‌های زنان بیش از همیشه محقق شود؛ گره از کارها گشوده شود و سرمایه‌های آشکار و نهفته در وجود زنان ایرانی در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی مجالی فراخ‌تر برای بروز و ظهور بیابد. ان‌شاءالله...