نگرش معلم در پدیده روان شناسی اجتماعی

به گزارش آستان، یاس زارعی : در سال 1966، رابرت روزنهال و لنور جاکوبسن،  20% از دانش آموزان یک مدرسه را به صورت تصادفی انتخاب کردند و به معلم های این افراد اعلام کردند که این کودکان در آزمون "استعداد و نبوغ ذهنی" عملکرد درخشانی داشته اند (که در واقع چنین نبود). 

نتایج تحقیق نشان داد صرف ادعای اینکه این کودکان نبوغ ذاتی دارند، سبب شد که معلم ها رفتار و انتظار بالاتری از این کودکان داشته باشند .

 این تغییر نگرش در مورد این کودکان منجر به تغییر برخورد معلم ها شده و تشویق و گرایش مثبت به این کودکان را در ذهن آنها ایجاد کرده بود.

جالب این بود که وقتی معلم ها باور داشتند یک دانش آموز استعداد و هوش بالایی دارد، این برداشت به طور ناخودآگاه به کودک منتقل می شد و او نیز از خود تلاش بیشتری نشان می داد و حتی در تست بهره هوشی نمرات بالاتری از قبل کسب می کرد.

 

به این پدیده در روان شناسی، "اثر پیگمالیون( نگرش مثبت نسبت به عملکرددیگران) می گویند. اثر پیگمالیون توضیح می دهد که برداشت و قضاوت دیگران نسبت به ما در عملکرد ما موثر است .

برای مثال اگر معلمی یک کودک را کند ذهن بداند، این برداشت، بر ذهن و رفتار دانش آموز نیز اثر می گذارد و او خود را کند ذهن می داند و دیگر تلاشی برای تغییر وضعیت خود نمی کند.

اما بالعکس اگر معلم کودکی را تیزهوش و با استعداد بداند این اثر سبب می شود دانش آموز نیز نگرش مثبتی نسبت به خود پیدا کند و سطح انتظار از خود را بالاتر ببرد.