آفت وابستگی،سازندگی دلبستگی

به گزارش آستان، یاس زارعی: معمولا دیده می شود در بین زوج ها ،مرزهای دلبستگی و وابستگی مشخص نیست . درحالیکه دلبستگی منجر به سازندگی و رشد رابطه می شود اما وابستگی آفتی هست که یک رابطه را تهدید کرده و به شکست می کشاند از این رو تفاوتهای بسیاری بین دو واژه دلبستگی و وابستگی وجود دارد.

کسانی که به اشتباه وابستگی را با عشق دلبستگی اشتباه گرفته اند توجه کنند و نسبت به اصلاح آن بکوشند و سعی کنند با دلبستگی پایه های یک خانواده گرم را پی ریزی کرده یا مستحکم کنند.

دلبستگی ،رابطه ای خاص و پایدار بین دو نفراست که بواسطه خواستن یکدیگر , آن دو به هم نزدیک می شوند و هردو تمایل دارند.اما وابستگی ، به رابطه ای اشاره دارد که درآن وجود یک فرد به طرف مقابلش بستگی دارد اگر تو نباشی من مرده ام.

دومین تفاوت میان این دو واژه،دلبستگی ، سازگاری طبیعی برای بقاءاست و وابستگی ، مکانیسمی مرضی است.آنچه که از احساس امنیت و صمیمیت شکل می گیرد  دلبستگی است و آنچه که موجب احساس ناامنی می شود وابستگی نام دارد.

افراد در احساس دلبستگی حس تعلق دارند و در وابستگی حس تملک بر افراد چیره می شود.تفاوت پنجم میان این دو واژه،این است که دلبستگی همیشه به افراد استقلال می بخشد و در وابستگی آزادی از افراد سلب می شود.

زمانی که به فردی احساس دلبستگی دارید یعنی اینکه او را آنطور که هست می خواهید و در مقابل آن زمان که احساس می کنید فرد مقابل را باید طبق خواسته خود شکل دهید وابستگی تلقی می شود.

معمولا افرادی که دلبسته شده اند به شدت احساس مثبت و منفی دارند اما سعی می کنند آن را در حد تعادل نگه دارند و از سوی دیگر وابستگی نیز احساس شدید و غیر قابل کنترلی است که افراد از خود بروز می دهند.دلبستگی در علم روان شناسی دگرخواهانه محسوب می شود در حالیکه روان شناسان از وابستگی به عنوان یک مسئله خودخواهانه یاد می کنند.

فردی که توان علاقه ورزی به خود و دیگری را دارد دلبسته است و در مقابل افراد وابسته در علاقه ورزی به دیگران حتی خودشان نیز ناتوان هستند.

دلبستگی باعث رشد و ترقی می شود و نقطه مقابل آن وابستگی است که مانع رشد می شود.اغلب دلبستگی ها آرامش را در نهایت یک ارتباط به بار می آورد در حالیکه وابستگی نیز به شکست ختم می شود.

منبع:آستان