میراسدالله مدنی دهخوارقانی ، نماینده دورهٔ اول مجلس خبرگان و امام جمعهٔ تبریز بود که در 20 شهریور 1360 در تبریز حین اقامهٔ نماز، مورد سؤقصد قرار گرفته و کشته شد. از او در ایران با عنوان «دومین شهید محراب انقلاب اسلامی» یاد می‌شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آستان،به مناسبت سالروز شهادت آیت الله مدنی بخشی از زندگینامه و فعالیت های سیاسی دومین شهید محراب را می خوانید:
آیت الله مدنی در ۱۲۹۳ هجری خورشیدی در آذرشهر از توابع تبریز، به دنیا آمد. در چهار سالگی مادر خود را از دست داد و نزد نامادری و پدرش آقا میرعلی بزرگ شد.
مدنی دروس ابتدایی علوم دینی را در حوزه علمیه یزد فراگرفت و برای ادامهٔ تحصیل عازم قم شد و در آن‌جا تحصیلات خود را به پایان رساند. وقتی نواب صفوی مصمم به مبارزهٔ مسلحانه شد، در تهیهٔ اسلحه وی را یاری کرد.
سپس چندین سال در حوزهٔ علمیهٔ نجف به تدریس مشغول گشت. در حوزهٔ نجف در بین دوستان آیت‌الله مدنی معروف بود که «اسلحه‌ای که نواب صفوی تهیه کرد با پول کتاب‌های مدنی بود.» از جمله شاگردان او در این دوره می‌توان به عارف حسینی اشاره نمود.
وی در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و بر اثر مخالفت با حکومت پهلوی دوم به کنگان تبعید شد.
به دنبال مبارزات مدنی، وی طی دهه ۱۳۴۰ چندین بار توسط ساواک دستگیر و تبعید شد. در چنین شرایطی مدنی به بیماری سل ریوی مبتلا شد. با برررسی پرونده پزشکی مدنی و قوت گرفتن احتمال درگذشت مدنی در اثر این بیماری، ساواک برای فرار از فشارهای طیف مذهبی جامعه در سال ۱۳۵۱ مدنی را به دره مرادبیک در حوالی همدان تبعید کرد.
اساتید آیت الله مدنی
با تبعید امام خمینی(س) به نجف اشرف، شهید مدنی، در تبیین مقام علمی و تبلیغ موقعیت سیاسی امام کوشید. با آنکه حکومت‌های طاغوتی ایران و عراق با توطئه برنامه‌ریزی شده در مخدوش جلوه دادن شخصیت علمی و اخلاقی امام خمینی(س) می‌کوشیدند، شهید مدنی با شرکت در جلسه‌های درس امام راحل و نماز جماعت ایشان، توجه طلاب و مردم را به ایشان معطوف می‌داشت.
او به اندازه‌ای برای شخصیت سیاسی و علمی امام راحل ارزش قائل بود که وقتی عده‌ای از شهید مدنی به علت شخصیت بالای علمی‌اش رساله علمیه می‌خواهند، مخالفت می‌کند و می‌گوید: "وقتی مرجعی همچون آیت‌الله العظمی امام خمینی وجود دارد، ما باید همه مروّج چنین مرجعی باشیم."
پس از به ثمر رسیدن قیام خونین ملت ایران به رهبری امام خمینی(س)، شهید مدنی، فصل جدیدی از فعالیت‌های خود را برای پاسداری از انقلاب اسلامی ایران آغاز کرد. پس از آغاز جنگ تحمیلی، او با روشنگری سربازان، در تقویت روحیه رزمندگان اسلام نقش بسزایی داشت. شهید مدنی با پوشیدن لباس رزم و شرکت در جبهه‌های نبرد، حضور در کنار سپاهیان اسلام و شرکت در مجالس دعا و نیایش آنان، مشوق بزرگی برای رزمندگان به شمار می‌آمد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شهید مدنی به دعوت مردم همدان به این شهر رفت و مردم آن دیار، او را به نمایندگی مجلس خبرگان انتخاب کردند. ایشان در تدوین قانون اساسی در کنار بزرگانی چون آیت‌الله بهشتی، آیت‌الله دستغیب، آیت‌الله صدوقی و دیگر بزرگان بسیار می‌کوشید. شهید مدنی پس از شهادت نخستین امام جمعه تبریز، آیت‌الله قاضی طباطبایی، به عنوان نماینده امام و امام جمعه تبریز منصوب گشت و در مسند امامت جمعه، شب و روز تلاش می‌کرد.
شهید آیت‌الله مدنی طلایه‌دار وحدت مردم مسلمان آذربایجان، بانی کارهای عمرانی و معلم اخلاق مردم بود و به قدری آنان را تحت تأثیر خویش قرار داد که امت خداجوی آذربایجان، ایشان را اسلام مجسم می‌دانستند. رشادت و شهامت آن بزرگوار، به قدری مردم را مجذوب سیمای ملکوتی او کرد که در حوادث ناگوار، همگان با پیروی از او و کلام آرامش‌بخش و دلنشین وی، توانستند توطئه‌ها را سرکوب کنند.
شهید مدنی سرانجام در 20 شهریورماه ۱۳۶۰ در حال اقامهٔ نماز جمعه ترور شد. مسئولیت ترور او را سازمان مجاهدین خلق ایران بر عهده گرفت. اسدالله مدنی دومین شهید محراب انقلاب اسلامی لقب گرفته‌است.
![تجدید میثاق کارکنان موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س]](/files/fa/news/1402/7/5/34719_909.jpg "تجدید میثاق کارکنان موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س]")
